Sıkıntıdan patlayan bünye olan bendeniz, geçtiğimiz haftalarda bu buhrandan kurtulmak için attım kendimi yollara. Sırt çantama bi kaç kıyafet; yanıma da yakın arkadaşlarım Nick Hornby ile Jose Saramago' u aldım önce Eskişehir' e ordan da İzmir' e geçtim. Yolculukta yeni tanıştığım bireylerden bahsedicem bundan sonraki bir kaç yazıda sevgili okur. Ben kendilerinden baya hoşnut kaldım; bugune kadar niye tanışmadığımızı sorguladıklarım bile oldu onların arasından. Bilmeyenler öğrensin; bilenlerde tozlu arşivlerinden çıkarsın yeniden dinlesin diye tıkırtatıyorum klavyemi.
Eskişehir tren biletimi aldım ve eve gidip; yolculuğuma soundtrack yaratma çabası içinde daha önce dinlemeye fırsat bulamadığım bir kaç albümü de müzik çaların engin hafızasının arasına sıkıştırma işlemini başlattım. Teknolojinin bana verdiği istatistikler doğrultusunda son yirmi gündür en çok dinlediğim Peter Case İle başlayalım yazıya sevgimi okur.
Peter Case hazretleri; 2009 senesinde geçirdiği kalp kriziyle hayranlarının yüreklerini ağzına getirmişti. Müzisyen arkadaşlarının yardımlarıyla tedavisini tamamlayan ve bu durum hakkında yeniden şarj oldum ve Rock 'N Roll için hazırım diyen 56 yaşında bir sokak müzisyeni.
1986 yılından beri solo kariyerine devam eden şahsiyet; son yayınladığı Wig! albümüyle 10. albümüne imza attı. Bugune kadar 3 kez Grammy' e aday gösterilen folk ve rock n roll ezgileriyle bezediği albüm; özellikle sözleriyle dikkat çekiyor. Kendisini; Burkley'e söz yazarlığı konusunda neden work-shop yapmaya davet ettiklerini dinlediğim her şarkıda bir kez daha anladım sevgili okur. Uzun zamandır dinlediğim bir albümde tüm şarkıları aynı değerde beğenmediğimi beyan eder bu konu da da Peter Case ' i tekrar takdir etmeyi kendime borç bilirim.
Folkla bezenmiş güzel bir Rock 'N Roll çalışması için Peter Case' in Wig! adlı albümünü dinleyin der; bir sonraki yazıya kadar da esenlikler diler kaçarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder